Kasztanowiec biały (pospolity)

Jedno z najpiękniejszych drzew, dekoracyjny z kształtu korony, dużych liści oraz efektownych, kremowych kwiatostanów. Drzewo dorasta do 30 m wysokości o koronie wydłużonej i zaokrąglonej, bardzo gęstej. Kora ze starych drzew łuszczy się podłużnymi paskami, zwykle spiralnie ułożonymi. Kremowe kwiaty, zebrane w stożkowych wiechach długości 20-30 cm, pojawiają się w maju. Natomiast we wrześniu-październiku pojawiają się kolczaste, zielone owoce. Kasztanowiec trafił do środkowej Europy z Bałkanów w XVI wieku i jest jednym z pierwszych drzew ozdobnych obcego pochodzenia sadzonym w Polsce przed XVII wiekiem jako tworzące szpalery i aleje. Natomiast od końca XVIII również jako drzewo - samotnik - pojedyncze, o atrakcyjnym pokroju i dużych walorach estetycznych, sadzone w wyeksponowanym miejscu. Obecnie gatunek w Polsce w pełni zadomowiony. W warunkach naturalnych rośnie zwykle w wilgotnych dolinach górskich. Wymaga gleb wilgotnych, żyznych, miejsca ciepłego, słonecznego lub półcienistego. Gatunek odporny na mróz. Roślina lecznicza (kwiaty, kora, nasiona). W 1998 roku do południowej Polski (okolice Wrocławia) dotarł szkodnik kasztanowców białych - szrotówek kasztanowcowiaczek (Cameraria ohridella). Chyba nie ma drzewa, które nie było by zarażone. Alarmujący stan kasztanowców doprowadził do powstania z inicjatywy UE specjalnego programu badawczego o nazwie CONTRACAM, którego celem jest opracowanie metod zwalczania szrotówka kasztanowcowiaczka.